જોક્સ :
કડવું સત્ય :
જો તમને લાગે કે મેં સાળી સાથે લગ્ન કર્યા હોત તો સારું થાત.
તો મારી વાતનો વિશ્વાસ કરો, તમારી સાળીનો પતિ પણ આવું જ વિચારતો હશે.
જોક્સ :
હવે તો હદ થઈ ગઈ.
આ અફવા કોણ ફેલાવે છે કે,
એક્ટિવા સાયલેન્સર પર પત્નીનું નામ લખાવો તો રોયલ એન્ફિલ્ડનો અવાજ આવે છે.
જોક્સ :
પત્ની : આજે મેં પેપરમાં વાંચ્યું કે દા-રૂ પીવાથી લીવરને નુકસાન થાય છે. તો તમે પણ બંધ કરી દો.
પતિ : તેં કીધું એટલે બંધ.
પત્ની : તમે કેટલા સારા છો?
પતિ (થોડી વાર પછી) : મેં પેપરવાળા સાથે વાત કરી છે, તે કાલથી પેપર નહીં આપે.
પત્ની બેભાન થઈ જાય છે.
જોક્સ :
ગોલુ : પપ્પા શું હું નકામો છું?
પપ્પા : દીકરા, તું તો કરોડોનો છે.
ગોલુ : તો એ જ કરોડોમાંથી 25,000 રૂપિયા આપો, મારે ફરવા જવું છે.
પછી પપ્પાએ ગોલુ પર ચપ્પલનો વરસાદ કર્યો.
જોક્સ :
પિતા : દીકરા, મારા માટે 1 ગ્લાસ પાણી લઈ આવ.
પહેલો છોકરો : હું નહિ લાવું.
બીજો છોકરો : રહેવા દો પપ્પા, આ નાલાયક છે,
તમે જાતે જઈને જ પી લો, અને મારા માટે પણ 1 ગ્લાસ લેતા આવજો.
જોક્સ :
છગન : ભાઈ આજે ગજબ થઇ ગયું.
મગન : લોટરી લાગી કે શું?
છગન : ના હું બેઠો હતો ત્યારે એક માણસ આવ્યો અને ફોનમાં રાષ્ટ્રગીત વગાડ્યું.
મગન : પછી?
છગન : પછી રાષ્ટ્રગીત શરુ થતા હું ઊભો થયો અને તે મારી સીટ પર બેસી ગયો.
જોક્સ :
એન્જિનિયરિંગના વિદ્યાર્થીઓ : સર, અમે કોલેજમાં એવી વસ્તુ બનાવી છે, જેની મદદથી તમે દિવાલની આરપાર જોઈ શકો છો.
સાહેબ : વાહ! શું વાત છે.. દેખાડો શું બનાવ્યું છે.
વિદ્યાર્થી : કાણું.
જોક્સ :
સચિન : જો મારે બીજા મગજની જરૂર પડે, તો હું તારું મગજ માંગીશ.
મુકેશ : એટલે કે તું માને છે કે મારી પાસે જીનિયસનું મગજ છે?
સચિન : ના, મારે એવું મગજ જોઈશે જેનો પહેલાં ક્યારેય ઉપયોગ ન થયો હોય.
જોક્સ :
પપ્પા અને 15 વર્ષનો દીકરો એક હોટલમાં ગયા.
પપ્પા : વેઈટર એક બિ-યર અને એક આઈસ્ક્રીમ લાવ.
દીકરો : આઈસ્ક્રીમ કેમ પપ્પા, તમે પણ બી-યર લો ને?
પછી દે ચપ્પલ.. દે ચપ્પલ.
જોક્સ :
મોનુ : એક સમય હતો જ્યારે હું 10 રૂપિયા લઈને બજારમાં જતો અને કરિયાણું, શાકભાજી, દૂધ બધું જ લાવતો.
ટોનુ : હવે જમાનો બદલાઈ ગયો છે ભાઈ, આજકાલ દરેક દુકાનમાં સીસીટીવી કેમેરા લાગેલા છે.
જોક્સ :
માસ્તર : તેં હોમવર્ક કેમ ન કર્યું?
ટીટુ : હું હોસ્ટેલમાં રહું છું ને?
માસ્તર : તો?
ટીટુ : હું હોસ્ટેલમાં હોમવર્ક કેવી રીતે કરી શકું, હોસ્ટેલ વર્ક આપવું જોઈતું હતું ને.
જોક્સ :
શિક્ષક : ન્યૂટનનો નિયમ કહો.
વિદ્યાર્થી : સર, મને પરફેક્ટ યાદ નથી, થોડો થોડો યાદ છે.
શિક્ષક : થોડો થોડો જણાવ.
વિદ્યાર્થી : અને આને ન્યુટનનો નિયમ કહે છે.
જોક્સ :
રિંકી : તારી દિલ્હીની સફર કેવી રહી?
ચિંકી : અરે! શું કહું તને! રસ્તામાં મારા પપ્પા પાણી લેવા નીચે ઉતર્યા,
અને ટ્રેન ચાલુ થઈ ગઈ અને તે સ્ટેશન પર જ રહી ગયા.
રિંકી : હું તારી પીડા સમજી શકું છું. તારે આટલી લાંબી મુસાફરી પાણી વગર કરવી પડી હશે.
જોક્સ :
મોહન દરજી પાસે ગયો અને તેને પૂછ્યું,
પેન્ટની સિલાઈ કેટલી છે?
દરજી : રૂ. 300.
મોહન : અને નિક્કરની?
દરજી : રૂ. 100.
મોહન : પછી ફક્ત નિક્કર સીવ એડી સુધીની લંબાઈ રાખજે.
જોક્સ :
વિચાર્યું કે હું બે લગ્ન કરીશ,
એક ગુસ્સે થશે તો બીજો બચાવશે.
પછી રાત્રે સપનું જોયું, એકે પકડી રાખ્યો હતો,
અને બીજી ધોઈ રહી હતી.
જોક્સ :
પતિ : કબાટમાંથી ફાઈલ લાવ.
પત્ની : અહીં કોઈ ફાઈલ દેખાતી નથી.
પતિ : તું આંધળી છે, કામચોર છે, એક કામ સારી રીતે નથી કરી શકતી.
મને ખબર હતી કે તને નહીં મળે, એટલે હું પહેલેથી જ લાવ્યો હતો.
