જોક્સ :
છોકરો (ફોન પર) : શું તું વોટ્સએપ પર છે?
છોકરી : ના, હું મારા ઘરે છું.
છોકરો : એટલે શું તું વોટ્સએપ વાપરે છે?
છોકરી : ના હું ગોરી થવા માટે ક્રીમ વાપરું છું.
છોકરો : અરે પાગલ! તું વોટ્સએપ ચલાવે છે?
છોકરી : ના! મારી પાસે સાઈકલ છે તે જ ચલાવું છું.
છોકરો : અરે મારી માં! તને વોટ્સએપ ચલાવતા આવડે છે?
છોકરી : તું ચલાવજે, હું પાછળ બેસી જઈશ?
જોક્સ :
કેટલાક લોકો વોટ્સએપ માત્ર બે જ સ્ટેટસ પોસ્ટ કરો.
પહેલું – શુભ સવાર.
બીજું – શુભ રાત્રિ.
તેમને જોઇને એવું લાગે છે કે વોટ્સએપની દુકાનનું શટર ખોલવા અને બંધ કરવાની જવાબદારી તેમની છે,
અને સામાન ખરીદવા અને વેચવાની જવાબદારી આપણી.
જોક્સ :
પત્ની : પહેલા મારું ફિગર પેપ્સીની બોટલ જેવું હતું.
પતિ : હજી પણ એવું જ છે.
પત્ની (ખુશ થઈને) : સાચે…
પતિ : હા, પહેલા 300 ML ની હતી, હવે 2 લીટરની છે.
જોક્સ :
એક માણસ 12 વર્ષ બાદ જેલમાંથી છૂટ્યો.
તે મેલા કપડાં પહેરીને ખૂબ થાકીને ઘરે પહોંચ્યો.
ઘરે પહોંચતા જ પત્ની બુમો પાડવા લાગી,
તમે આટલા સમય ક્યાં ફરી રહ્યા હતા?
તમને તો 2 કલાક પહેલા જ છોડી દેવામાં આવ્યા હતા.
તે માણસ પાછો જેલમાં જતો રહ્યો.
જોક્સ :
પતિ (મ-ર-તા સમયે પોતાની પત્નીને) : મેં કબાટમાંથી તારા સોનાના દાગીના ચોરી લીધા હતા.
પત્ની રડતા રડતા : વાંધો નહીં.
પતિ : તારા ભાઈએ આપેલા એક લાખ રૂપિયા પણ મેં ગાયબ કરી દીધા હતા.
પત્ની : વાંધો નહિ, મેં તમને માફ કરી દીધા.
પતિ : મેં તારી કિંમતી સાડીઓ ચોરીને મારી ગર્લફ્રેન્ડને આપી હતી.
પત્ની : વાંધો નહિ. તમને ઝે-ર પણ મેં જ આપ્યું હતું. એટલે હિસાબ બરાબર થઈ ગયો.
જોક્સ :
શિક્ષક : જણાવો સ્વર અને વ્યંજનમાં શું તફાવત છે?
વિદ્યાર્થી : સ્વર મોં માંથી બહાર નીકળે છે અને જમવા બેસીએ ત્યારે વ્યંજનો મોં માં જ રહી જાય છે.
જોક્સ :
દિયર ને માથામાં ઈજા થઈ હતી.
ભાભી : આ કેવી રીતે થયું?
દિયર : અરે ભાભી, હું ઈંટ વડે પથ્થર તોડી રહ્યો હતો.
ભાભી : તો તેમાં માથામાં ઈજા કેવી રીતે થઈ?
દિયર : ભાભી, એ દરમિયાન એક પાડોશીએ મને કહ્યું ક્યારેક મગજનો ઉપયોગ કરવો જોઈએ.
મેં તેમની સલાહ માની તો આવી હાલત થઈ.
જોક્સ :
શિક્ષક : ભણવાનું શરૂ કરો, પરીક્ષાઓ આવવાની છે.
સોનુ : સર, હું દિવસ-રાત અભ્યાસ કરું છું, તમે ઈચ્છો તો કંઈપણ પૂછી શકો છો.
શિક્ષક : સારું તો જણાવ, લાલ કિલ્લો કોણે બનાવ્યો હતો?
સોનુ : મજૂરોએ.
શિક્ષક : અરે પાગલ, મારો મતલબ કોણે બનાવડાવ્યો હતો?
સોનુ : સર, તે સમયના કોન્ટ્રાક્ટરે બનાવડાવ્યો હશે, દરજી કે મોચી તો આ કામ કરી ન શકે ને.
જોક્સ :
નોકરાણી : શેઠાણી, જલ્દી આવો તમારા બાળકે મચ્છર ખાઈ લીધું છે.
શેઠાણી : અરે જલ્દી ડોક્ટરને બોલાવ.
નોકરાણી : તમારે ગભરાવાની જરૂર નથી,
મેં તેને ઓલ આઉટ પીવડાવી પીધું છે.
જોક્સ :
ડોક્ટર : તમારા પતિને આરામની ખૂબ જરૂર છે.
આ ઊંઘની ગોળીઓ મેડીકલમાંથી લઇ લેજો.
પત્ની : ડોક્ટર સાહેબ આ એમને ક્યારે આપવાની છે.
ડોક્ટર : આ તેમના માટે નથી, આ તો તમારા માટે છે.
જોક્સ :
પહેલો મિત્ર : મારી પત્ની ખૂબ ગુસ્સો કરે છે.
બીજો મિત્ર : મારી પત્ની પણ પહેલા કરતી હતી, પણ હવે નથી કરતી.
પહેલો મિત્ર : તેં એવી તે શું કર્યું? મને પણ જણાવ.
બીજો મિત્ર : એક દિવસ તે ગુસ્સામાં હતી ત્યારે મેં કહ્યું કે,
વૃદ્ધાવસ્થામાં ગુસ્સો આવી જ જાય છે. ત્યારથી તે ગુસ્સો નથી કરતી.
